Als de gemeente zich in zake de Tuin van Jonker op het standpunt stelt dat ze afdoende op alle klachten en grieven is ingegaan (quod non), dan refereert ze meestal aan de vele pagina’s aan informatie die betrokkene via moeizame WOB-, bezwaar- en beroepsprocedures aan de ambtelijke vergetelheid heeft moeten ontfutselen.

Het is juridisch –bij correcte naleving van de Wet Openbaarheid van Bestuur!– natuurlijk zo dat inmiddels alle documenten al twee of drie keer verstrekt zouden moeten zijn! Maar wie het dossier leest, ziet nog steeds een aantal opmerkelijke gaten. Een van de gaten is een klaarblijkelijke? correspondentiestilte in het voorjaar 2013.
Nadat op 20 december 2012 de gemeentelijke juriste Elsbeth Molenkamp 5 minuten na de ontvangst van de zogenaamde bewijslast, de verzoekers had medegedeeld dat ze een notaris konden uitzoeken… Ziet men een opmerkelijke afwezigheid van stukken tot 26 april 2013. Over deze afwezigheid van stukken heeft mw. Molenkamp eerder verklaard:

Het eerst volgende dat weer in documenten te volgen is, is de notariële akte van overdracht op 26 (vrijdag) of 23 (dinsdag) april?, uiteindelijk verleden door mr. Kees-Jan van der Zijden,  in naam van notaris Kloeck -bekend van de Klimop affaire- … kennelijk toen werkzaam bij notariskantoor Berckenrode.

Een nieuw WOB-verzoek met specifieke navraag naar de communicatie van de gemeente in dezen met de notaris, leverde recent nog extra informatie op. Waarom niet eerder verstrekt? En wederom informatie die uit de mailbox van mw. Molenkamp zelf komt. Informatie die trouwens zoals gebruikelijk bewerkt lijkt… nou ja, feitelijk, is. En bovenal, informatie die niet compleet is.

De beantwoording betreft 47 bladzijden waaronder enkele tientallen nieuwe mailtjes waarbij een groot deel gaat om reminders (op reminders op reminders met repeterend ingesloten mail) handelend over de vraag of de gemeente akkoord gaat met de geclaimde 15m2. De eerste mail is van 14 februari 2013.

Maar waar is de e-mail-wisseling van 12 februari 2013? Die ontbreekt! En de eerste contacten zullen ongetwijfeld zijn gegaan over de aard en toedracht van de verjaring en hoogstwaarschijnlijk ook over de bewijslast! Gecombineerd met de neiging van mw. Molenkamp om sommige zaken soms wat minder goed na te zoeken, is dat op zijn minst verdacht. Wordt hier een smoking gun verdonkeremaand? Op de vraag of het daadwerkelijk verjaard is en hoe dat is aangetoond, of de gemeente wel heeft getoetst, daarop wordt in de overige correspondentie NIET ingegaan.

Maar ook blijkt een ander raar voorval daadwerkelijk een fout te zijn. Zo zie je maar weer; het geven van openbaarheid hoeft niet altijd tegen je te werken.

Want na ettelijke reminders krijgt Gerard van Everdingen twee weken na het eerste verzoek aan mw. Molenkamp, via vastgoed medewerker Manon Siemer, de spoedklus in zijn schoenen geschoven om op basis van een tekening de afmetingen te verifiëren. Hij raadpleegt helaas niet de eerder verrichte metingen, maar legt kennelijk een erg dikke vinger langs de lijnen op een luchtfoto, of iets dergelijks…  Het is een fout waarvan men kan vragen hoe het heeft kunnen gebeuren, en misschien verwijtbare nalatigheid, maar van boze opzet lijkt alhier geen sprake:

Natuurlijk had de gemeente wel in april 2013 snel kunnen en moeten optreden toen omwonenden de uitbreiding meldden. Foto’s, getuigenissen en zelfs de intekening van de Tuin Architect; bewijslast ten overvloede.En als Molenkamp hier zelf niet hand had gehad in de valse verklaring van verjaring, was dat zeer waarschijnlijk ook gebeurd.

Wat verder opvalt is een datumkwestie. Notariskantoor Berkenrode verklaarde dat het 23 april gedaan was:

Terwijl de akte zelf “26 april 2013” vermeldt:

Is dat de tijd die Kees-Jan van der Zijden nodig had om zich te overtuigen van de verjaring? Wie is hier verantwoordelijk voor de toetsing? Welke plicht had de notaris hier? Valt hem –behalve dat hij achteraf niet thuis geeft- nog iets te verwijten?