De pogingen van wethouder Van Spijk om de eerdere participatietrajecten aan de laars te lappen, zijn mislukt . De raadsleden van de Commissie Ontwikkeling steunden de wijkraad Rozenprieel unaniem in de uitgewerkte voorkeursvariant. Luister hier de vergadering terug van Commissie Ontwikkeling van 28 mei (vanaf 12:01).

Wethouder Van Spijk leek een beetje van zijn verantwoordelijkheid te nemen voor het voorleggen van de oude -al eerder afgeschoten- variant; hij beriep zich op zijn onbekendheid met de voorgeschiedenis. Een flauw smoesje; zijn ambtenaren hadden er toch van moeten weten? Maar Van Spijk vertelde dat hij ook met de kwestie zat omdat er hoge inkomsten zouden zijn begroot; het nieuwe ambtenarenpaleis moet toch ergens van betaald worden? Verder had hij dit zo met het college overlegd! Ook dat is vreemd; de andere leden van het college hadden hem hier toch kunnen bijpraten? Hoe het ook zij; de regenteske Haarlemse wethouders hebben het merkbaar moeilijk met inspraak en participatie. Bij monde belijden ze graag het “samen doen”, maar in praktijk lijken ze alleen kritiekloze bijval van de Haarlemse burger te dulden.

Of de brug nu open was, de spoorwegovergang dicht of ook nog de fietsband lek… of het nu de schuld was van een ambtenaar, van de burgemeester, van een ongelukkige jeugd of van zijn eigen moeder… de raadsleden lieten zich niet verleiden tot het herroepen van het eerdere besluit. Alom verbazing over en kritiek op de oude en creatieve varianten van de wethouder. Complimenten en hulde vielen de wijkraad ten deel. Sommige raadsleden gingen zelfs zo ver om het participatietraject te prijzen. Een enkeling maakte het erg bont door in een bui van ongebreideld optimisme te beweren dat de participatie voor gemeente Haarlem ongekend goed, nee zelfs voorbeeldig, was verlopen. VVD-raadslid Van Haga haastte zich om de situatie wat realistischer samen te vatten:

Deze mensen -de wijkraad- hebben tegen de bierkaai moeten vechten, hebben een volstrekt onbetrouwbare overheid tegen over zich gehad, met een volstrekt uit de hand gelopen, slecht participatietraject, waar ze ondanks de gemeente toch nog iets uit het vuur hebben weten te slepen.

Lees hierover ook in het Haarlems Dagblad.

Naschrift:

Rest de vraag wanneer de irritatie over het gepruts het gaat winnen van het geduld, begrip en mededogen dat de raadsleden ten toon spreiden jegens de nieuwe wethouder, Van Spijk. Natuurlijk valt het de Amsterdammer niet volledig aan te rekenen dat hij in een verwrongen bestuurscultuur is terecht gekomen waarin hij moeilijk zijn draai kan vinden. Ook kan hem maar ten dele worden verweten dat de samenwerking met zijn ambtenaren moeizaam tot problematisch verloopt; zijn erfdeel alhier is niet mals. En zeker heeft hij ook de pech dat in in zijn fractie een nieuw moreel leider is opgestaan in persoon van Diederik Mohr, die een dualistische, partij-ideologische koers voorstaat waarbij van Spijks gesputter en gedraai erg laf en bleekjes afsteken. Maar duidelijk is wel dat de voormalige sidekick van de zonnekoningin van Amsterdam-Oost zich graag bedient van een autocratische stijl en zich weinig gelegen wil laten liggen aan inspraak, participatie en democratische verantwoording. Dat valt op en dat kan hem toch een keer gaan opbreken.

Vooralsnog lijkt Van Spijk zich weinig aan te trekken van gerezen kritiek; hij duikt er graag voor en laat de rest met wat halfslachtig excuses van zich afglijden. Schaduwraadslid, dhr.  Abspoel van de Christen Unie, een partij die anders graag onenigheid en wrevel met de mantel der christelijke naastenliefde toedekt, was nochtans -zeker voor zijn doen- buitengewoon scherp in zijn oordeel:

... het is ronduit schofferend dat Spaarneplaats weer is opgedoken, zowel voor de commissie als voor de wijkraad.