Koningstein is een kantoorflat uit de jaren ’60  aan de rand van het Rozenprieel uitkijkend over het Spaarne. Er is de laatste jaren -sinds de gemeente de flat verliet na de vondst van een vergeten asbestrapport- nogal wat over te doen is geweest. Een ding is hierbij duidelijk voor vriend en vijand; het ding is lelijk en moet weg. De gemoederen lopen op als het vervolgens gaat om de vraag wat er voor in de plaats moet komen. Wijkraad en omwonenden spannen zich al jaren in voor nieuwe woningenbouw die in de buurt past. Hiertoe zijn in samenwerking met de gemeente verschillende studies verricht. De gemeente lijkt echter ondanks de verschillende initiatieven tot inspraak en samenwerking vast te houden aan een voor de buurt onwenselijke variant, namelijk een frontale blokbebouwing die de gemeentekas maximaal zou spekken. Dat stuit uiteraard op verzet van de buurt. Geld verdienen, prima, maar waarom met een niet-passend kolos en ten koste van een buurt die nu al de meest dicht bevolkte van Haarlem is?

Vorig jaar maart publiceerde het College van B&W met mankerende kostencalculatie een besluit over de herontwikkeling van Koningstein en Edelweiss (de historische wasserij ernaast).  Ondanks de voorkeuren en aangedragen alternatieven van de wijkraad, koos het college voor de variant Spaarneplaats. Zoals een legbatterij voor kippen moet zorgen voor maximale productie, moest de realisatie van een maximaal aantal woonhokken hier de meeste winst genereren, zo had een ijverige ambtenaar berekend. Omwonenden en de Wijkraad Rozenprieel reageerden verbolgen: hier dreigde de meest dichtbevolkte wijk van Haarlem verder te worden volgepropt en letterlijk te worden dicht gebouwd; achterliggende straten zouden worden afgesloten van doorgang naar het Spaarne. De buurt zag graag een wat lagere bouw met wat meer ruimte er tussen. Studies samen met de gemeente en gerenommeerde stedenbouwkundigen hadden uitgewezen dat zulks zeker ook te realiseren zou moeten zijn met een aardig plusje voor de gemeentekas.

Toen de pers aan deze kwestie aandacht bestede en diverse raadsleden door kregen wat er gebeurde, trok het college van B&W snel het besluit weer in. Het besluit zou geen besluit zijn geweest, het college had zich slechts uitgesproken voor een voorkeursvariant! Geloofwaardig of niet? Zou er blindelings zonder verdere rekenschap zich hebben laten verleiden door de meeste euro’s? Nota bene; de berekeningen van de varianten waren nog niet af; deze zouden nog volgen. Dat gebeurde uiteindelijk halfslachtig; met bedenkelijke verantwoording en twijfelachtige aannames in juni 2014.

Daaropvolgend werd herontwikkeling uiteindelijk besproken in de Commissie Ontwikkeling. Raadsleden waren ondertussen wakker genoeg om het goochelwerk met cijfers te bekritiseren. Mede dankzij artikel 38 vragen van de SP, draaide de wethouder bij; hij deed geen verwoede pogingen om de “voorkeursvariant” toch tot besluit te krijgen. Hij had klaarblijkelijk genoeg andere zaken aan zijn hoofd, en stelde zich bereid mee te gaan met een compromisvoorstel van de Wijkraad Rozenprieel; Koningshof Plus werd deze genoemd. Hierbij werd gekozen voor een verdere uitwerking van een voorkeursvariant van de wijkraad, Koningshof met eventueel wat extra’s zodanig dat de herontwikkeling zou leiden tot een batig saldo. Raadsleden en de voorzitter van de wijkraad prezen het college voor de redelijkheid en het Rozenprieel haalde opgelucht adem. Deze ontwikkeling bood voldoende vertrouwen om samen met de gemeente sociale en financiële opbrengsten in balans te brengen; dus aan de slag.

Nu, bijna een jaar later, dreigt de toezegging van Koningshof Plus weer te worden terug getrokken. Na gezamenlijke uitwerkingen, heeft de gemeente de wijkraad van het Rozenprieel in de laatste fase van het voorbereiden van de voorstellen tot herontwikkelingen buiten spel gezet. Het college van B&W, met ondertussen verantwoordelijk wethouder Van Spijk, dient opeens eigengereid weer een paar varianten van Koningshof in voor de Commissie Ontwikkeling opdat opnieuw gekozen kan worden. Opmerkelijk is dat de voorkeursvariant van de wijkraad daar NIET bij zit; dat is er een die op variant 2a lijkt, maar die sociaal en financieel beter uitpakt. Onder verwijzing naar “sociaal” lijkt het college de raadsleden te sturen richting een extra ongewenste woonlaag (variant 1) of regelrecht zelfs weer richting het oude Spaarneplaats (variant 3, er is niet eens de moeite genomen om te doen alsof het een nieuwe variant op Koningshof betreft). Vraag hierbij is of deze handelswijze wel zo sociaal is; de eerdere afspraken worden in ieder geval niet nagekomen. En hoe sociaal is het dat ons stadsbestuur Haarlem opzadelt met een nieuw, lelijk kolos aan het Spaarne? En hoe sociaal is het dat de dichtstbevolkte wijk van Haarlem niet enige ademruimte wordt gegund?

Het conceptbestemmingsplan voor het Rozenprieel houdt alvast rekening met het neerzetten van het monster van Spaarneplaats.  Is verdere bespreking in een commissie- of raadsvergadering nog nodig of heeft Van Spijk zich al verzekerd van de stemmen van de coalitiegenoten? Of wordt deze zaak nog absurder en kiest men te elfder ure toch nog voor het ombouwen van het huidige pand? Wie van de gemeente heeft Scholtens Groep uit Wognum rondgeleid en geïnformeerd?  En wie van de gemeenteraad durft deze brief te agenderen? We horen het waarschijnlijk 28 mei bij vergadering van Commissie Ontwikkeling.